Rafał Wojaczek był wybitnym poetą - jednym z najważniejszych polskich poetów literatury powojennej. Zmarł w 1971 roku, pochowany na Cmentarzu Św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Rafał Wojaczek urodził się 6 grudnia 1945 roku w Mikołowie. Wywodził się ze znanej i szanowanej rodziny - jego ojciec był profesorem w gimnazjum, matka natomiast pracowała w wydawnictwie.

Od najmłodszych lat interesował się fotografią. Zdjęcia swojego autorstwa podpisywał "Rafał Wojaczek 15 lat uczeń". W swoim rodzinnym mieście ukończył szkołę podstawową, później uczył się w liceach w Katowicach i Kędzierzynie-Koźlu.

W 1963 roku Rafał Wojaczek rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Należy podkreślić, że studia porzucił już po pierwszym semestrze. Jednak w tym krótkim czasie nawiązał znajomości literackie.

Z Krakowa Rafał Wojaczek przeprowadził się do Wrocławia. Tam utrzymywał się głównie dzięki zapomogom i stypendium. Przez krótki czas pracował jako dyspozytor w Miejskim Przedsiębiorstwie Oczyszczania.

Podczas pobytu we Wrocławiu, Rafał Wojaczek stopniowo popadał w alkoholizm, a także chorobę psychiczną. Kilkakrotnie próbował popełnić samobójstwo. W 1964 roku, przez niemal miesiąc, przebywał w szpitalu psychiatrycznym, gdzie poznał swoją przyszłą żonę (była pielęgniarką w szpitalu), Hannę.

Jako poeta debiutował w 1965 roku na łamach miesięcznika "Poezja". Niemal od razu stał się znanym i szanowanym poetą młodego pokolenia. Cztery lata później wydał tom poezji "Sezon", który został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków. W 1970 roku Rafał Wojaczek wydał drugi tom poezji "Inna bajka".

Po jego śmierci wydano kolejne dwa tomiki jego poezji - "Nie skończona krucjata" i "Którego nie było".

Rafał Wojaczek zmarł 11 maja 1971 roku. Został pochowany na Cmentarzu Św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Źródło: wojaczek.art.pl, rafal_wojaczek.republika.pl,

Fot. Zbigniew Kresowaty, udostępnione na wikipedia.pl 02.05.2011.