Piątek 18.11.2011, godz. 11:47Danse macabre

Jednym ze znanych symboli śmierci, funkcjonujących np. w średniowieczu czy baroku był taniec śmierci, czyli danse macabre.

Najprawdopodobniej, korzenie motywu tańca śmierci wywodzą się z Francji. Nie jest do końca pewne, czy obraz ten pojawił się najpierw w sztukach plastycznych czy w przedstawieniach teatralnych, a dopiero później został uwieczniony na płótnach przez malarzy. Naukowcy zajmują w tej kwestii różne stanowiska. Jedni uważają, że motywy danse macabre obecne w sztukach plastycznych mają swoje korzenie w dramacie, widowiskach teatralnych, inni kategorycznie temu zaprzeczają.

Taniec śmierci - z francuskiego danse macabre, czyli najpopularniejszy alegoryczny taniec w plastyce późnego średniowiecza, stanowiący korowód ludzi wszystkich stanów, na czele którego stoi kościotrup. Jest to wyraz równości wszystkich ludzi wobec śmierci. Przedstawienia tego typu powstawały jako upomnienie przed nieuchronnym śmiertelnym losem, ale także jako wyraz rozczarowania marnością świata oraz skargi na przemijanie. Ukazywały one nieboszczyków w stanie rozkładu lub szkielety w ludycznym geście triumfu, porywające do tańca przedstawicieli każdej warstwy społecznej. Wczesne tańce śmierci przedstawiają koło taneczne, w którym rozradowane trupy tańczą z przestraszonymi ludźmi. Później krąg taneczny rozpada się na podwójne pary. Tak też przedstawia swój Taniec Śmierci Hans Holbein.

Taniec śmierci był powszechnie znany i praktykowany w czasach pogańskich, w średniowieczu natomiast był tępiony przez Kościół. Danse macabre był szczególnie popularny w Hiszpanii i Szkocji. Istnieje przekonanie, że do kultu śmierci nawiązywał taniec miecza, rozpowszechniony wśród plemion germańskich. Był on spotykany w północnych Niemczech, jeszcze w XVIII wieku.

Źródło: www.wikipedia.pl, 

Fot. Hans Holbein, fot. umieszczone przez użytkownika Aavindraa, udostępnione na www.wikipedia.pl 13.12.2010.