Hr. Stefan Dąmbski stracił w życiu wszystko. Gdy miał 9 lat umarła mu matka, jako 16 letni chłopiec wstępuje do AK. Walczy z  okupantem, jadąc na pomoc powstańcom warszawskim zostaje aresztowany przez NKWD, ucieka i walczy nadal z okupantem sowieckim, kolaborantami, zdrajcami i donosicielami. Odznaczony krzyżem walecznych, zaocznie skazany na karę śmierci, zostaje przerzucony na zachód. Majątek ziemski i dwór przejmują komuniści, dwór burzą, a na tym miejscu komuniści stawiają szkołę. Żołnierz wyklęty, nie dane mu było wrócić do ojczyzny, o którą walczył. W 1993 r. popełnia  samobójstwo, w testamencie pisze, aby pochowano go w ukochanej ojczyźnie obok swojej matki.