Jerzy Jarocki - jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych i telewizyjnych. Pedagog, tłumacz i dramaturg. Uważany za jednego z najważniejszych twórców powojennego teatru polskiego.

Jerzy Jarocki urodził się 11 maja 1929 roku w Warszawie. Ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Warszawie. Natomiast studia reżyserskie ukończył w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Moskwie, pod okiem Nikołaja Gorczakowa, współpracownika Konstantego Stanisławskiego.

Jako reżyser zadebiutował w 1957 roku, wystawiając sztukę "Bal manekinów" Brunona Jasieńskiego w Teatrze Śląskim. Dwa lata później w Gliwicach, Jerzy Jarocki postanowił wystawić "Ślub" Witolda Gombrowicza. W tym celu, wspólnie ze studentami Politechniki Śląskiej założył Studencki Teatr Gliwice. Premiera "Ślubu" odbyła się w kwietniu 1960 roku i była wielkim wydarzeniem teatralnym. Po pięciu przedstawieniach, spektakl został zdjęty z afisza. Jednak "Ślub" w reżyserii Jerzego Jarockiego został uznany przez krytyków za najciekawszą sztukę, stworzoną w teatrze studenckim w 1960 roku.

W 1961 roku Jerzy Jarocki rozpoczął współpracę ze Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. W latach 1962 - 1998 był reżyserem tego teatru. Największe dzieła Jerzego Jarockiego powstały na scenach Teatru Polskiego we Wrocławiu, Teatru Dramatycznego w Warszawie i Starego Teatru w Krakowie. Sztuki wybitnego reżysera oparte były na literaturze współczesnej. Jego ulubionymi autorami byli, między innymi: Arthur Miller, Sławomir Mrożek, Witold Gombrowicz, czy Tadeusz Różewicz.

W latach 90. powstały wybitne spektakle Jerzego Jarockiego, między innymi "Kasia z Heilbroonu" Heinricha von Kleista, "Faust" Johanna Wolfganga Goethego, czy "Wujaszek Wania" Antona Czechowa.

Twórczość artystyczna Jerzego Jarockiego charakteryzowała się realizmem, a także precyzyjną analizą tekstu. Reżyser łączył wszystkie elementy spektaklu, począwszy od scenografii, poprzez kostiumy, muzykę, aż do aktorów. Warto podkreślić, że Jarocki od aktorów, których angażował do swoich sztuk, wymagał całkowitego podporządkowania się swojej wizji sztuki.

Od 2003 roku Jerzy Jarocki współpracował z Teatrem Narodowym w Warszawie. Stworzył wiele niezapomnianych spektakli, jak: "Kosmos" Witolda Gombrowicza, "Miłość na Krymie" i "Tango" Sławomira Mrożka.

Jerzy Jarocki był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Od 1991 roku był profesorem tej krakowskiej uczelni.

Jerzy Jarocki rozpoczął przygotowywania do autorskiego przedstawienia "Węzłowisko". Premiera miała się odbyć wiosną 2013 roku.

Działalność artystyczna Jerzego Jarockiego była wielokrotnie nagradzana i doceniana, czego przykładem może być przyznany Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Za reżyserię przedstawienia "Król Lear" Szekspira, Jerzy Jarocki został uhonorowany nagrodą im. Konrada Swinarskiego.

Jerzy Jarocki zmarł 10 października 2012 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Źródło: culture.pl, wikipedia.pl, tvn24.pl.