Podatek od spadków pobierany jest na podstawie Ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Spadkiem nazywa się ogół praw oraz obowiązków, jakie należą do spadkodawcy w chwili jego śmierci, a przenoszących się tym samym na jego następców prawnych, czyli spadkobierców.

Zgodnie z Kodeksem Cywilnym, w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki o charakterze prywatnoprawnym i majątkowym, z wyjątkiem tych, które są ściśle związane z osobą zmarłego oraz tych, które przechodzą z chwilą śmierci spadkodawcy na określone osoby nawet jeśli nie są one spadkobiercami.

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Spadek otwiera się natomiast z chwilą śmierci spadkodawcy.

Wysokość podatku

Art. 14. rozdziału 4 (Wysokość podatku) określa wysokość podatku, który ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zgodnie z prawem, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1) grupa I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2) grupa II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków, pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3) grupa III - innych nabywców.

Co ważne, za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również przysposabiających, a za zstępnych także przysposobionych i ich zstępnych.

Termin powiadomienia urzędu skarbowego o nabyciu spadku

Ustawa określa także termin, w jakim należy powiadomić urząd skarbowy o nabyciu spadku. Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika.

W przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Źródło: www.mf.gov.pl, www.podatki.gazetaprawna.pl.

Powrót