Jeśli śmierć dziecka nastąpiła przed 22. tygodniem ciąży, lekarze kwalifikują to jako poronienie i rodzice zwykle nie otrzymują ciała dziecka, ani też nie muszą dokonywać jego rejestracji. Jeśli jednak chcą pochować dziecko (co jest możliwe i to gwarantuje prawo), obowiązują ich takie same procedury, jak w przypadku śmierci dzieci urodzonych po 22. tygodniu ciąży. 

Jeżeli dziecko zmarło po 22. tygodniu ciąży, rodzice powinni pobrać ze szpitala tzw. pisemne zgłoszenie o narodzinach dziecka oraz kartę zgonu. Dokumenty te przysługują każdemu dziecku, bez względu na czas zakończenia ciąży. Jeśli są problemy z ustaleniem płci dziecka, rodzice sami mają prawo wskazać tę płeć. Jest to tzw. "uprawdopodobnienie płci", opierające się np. na odczuciach matki.

Na podstawie zaświadczenia ze szpitala, Urząd Stanu Cywilnego wystawi akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe lub - jeśli żyło przynajmniej kilka minut - normalny akt urodzenia. Dziecku nadaje się imię, a w akcie urodzenia wpisywane są pełne dane rodziców. W sytuacji, kiedy maluch zmarł w szpitalu, jego ciało odbierane jest przez firmę pogrzebową. Natomiast, jeśli zgon nastąpił w domu - rodzice sami mogą zawieźć dziecko do zakładu pogrzebowego.

Mimo że pogrzeb takiego dziecka nie jest zgodny z prawem kościelnym, dopuszczalna jest forma tzw. pokropka, czyli obrządku polegającego na skropieniu trumny w zakrystii, bez odprawiania mszy. Podczas uroczystości istnieje możliwość zorganizowania mszy za rodziców oraz bliskich dziecka.
Niezależnie od tego, czy dziecko zmarło przed czy po porodzie, rodzice mogą starać się o pochowanie go w obrządku "ostatniego pożegnania dziecka nie ochrzczonego". Zgodę na taki pochówek wydaje ksiądz. Warunkiem jej otrzymania jest udowodnienie, że rodzice zamierzali dziecko ochrzcić. Jeśli jednak decyzja księdza będzie negatywna, można się od niej odwołać, zgłaszając sprawę u biskupa.
W przypadku śmierci dziecka nienarodzonego, rodzice mogą otrzymać z ZUS jednorazową pomoc na pokrycie kosztów pogrzebu. Wymagane dokumenty to:

• wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego (druk ZUS Z-12), 
• skrócony odpis aktu zgonu (czyli w przypadku dziecka, które urodziło się martwe - skrócony akt urodzenia z adnotacją o martwych narodzinach), 
• oryginały rachunków zaświadczających poniesione koszty związane z pogrzebem (bądź kopie rachunków, potwierdzonych przez bank, który zatrzymał oryginały),
• dokumenty potwierdzające pokrewieństwo (skrócone odpisy aktów stanu cywilnego).

Źródło: http://wyborcza.pl. 

Powrót