Czwartek 13.03.2014, godz. 12:56Niezwykły rytuał zjadania grzechów
W niektórych rejonach Wielkiej Brytanii nieodłącznym elementem rytuału pogrzebowego było zjadanie grzechów. Zwyczaj ten miał uwolnić duszę zmarłego od grzechu, a także uchronić go przed wstąpieniem do piekła.
Człowiek, który zjadał grzechy umierającego był najczęściej żebrakiem lub osobą wykluczoną społecznie. Osoba ta przychodziła do domu umierającego i przy jego łożu przystępowała do rytualnego spożycia posiłków. To właśnie poprzez jedzenie i picie zjadacz grzechów przejmował winy zmarłego, uwalniając tym samym jego duszę od złych uczynków.
Rytuał zjadania grzechów odprawiany był w momencie, kiedy zmarły nie mógł się wyspowiadać. Według różnych źródeł, ceremonia ta przybierała rozmaite formy.
Jedna z wersji rytuału zakłada, że zjadacz grzechów wchodził do domu, gdzie leżał umierający, a następnie siadał przodem do drzwi. Bliscy umierającego podawali zjadaczowi talerz z chlebem i solą, a ten stawiał je na piersiach konającego i odprawiał modlitwę. Po odmówieniu modlitwy, zjadacz uroczyście zjadał chleb i sól. W ten sposób przejmował wszystkie grzechy zmarłego.
Według innych źródeł, zjadacz grzechów przyprowadzany był do łoża umierającej osoby. Krewny kładł skórkę chleba na piersi umierającego, a nad ciałem podawał zjadaczowi butelkę piwa. Po odprawieniu modlitwy, zjadacz wypijał piwo i zjadał chleb. Podobno, zdarzało się, że krewni umierającej osoby piekli specjalny chleb, na którym rysowano jego inicjały lub wizerunek.
W niektórych rejonach, zjadacz grzechów nie miał bezpośredniego kontaktu ze zmarłym. Na piersi konającego układano ciastko lub gorący ziemniak, które miały wchłonąć wszystkie grzechy zmarłego. Po wystygnięciu, pokarmy składano pod drzewem grzechów, skąd zabierał je zjadacz grzechów.
Zjadacz grzechów za swoje "usługi" otrzymywał różną zapłatę, najczęściej jednak było to jedzenie.
Zgodnie z legendą, ostatnim angielskim zjadaczem grzechów był Richard Munslow. Ostatni zjadacz grzechów zmarł w 1906 roku, a jego grób znajduje się w Shropshire w Anglii.
Źródło: wikipedia.pl, 4wymiar.pl.
Powrót