Wtorek 17.07.2012, godz. 14:46Jamajka - wyspa pełna rytuałów pogrzebowych

Mieszkańcy Jamajki postrzegają śmierć jako naturalną transformację. Rodzina i bliscy zmarłego spotykają się w jego domu, aby co noc uczestniczyć w rytuałach pogrzebowych, a także pomóc w przygotowaniach do pogrzebu.

Jamajczycy wierzą w istnienie zwiastunów śmierci. Nadchodzącą śmierć mają zwiastować takie elementy, jak: niezwykłe dźwięki, wydawane przez zwierzęta, pianie koguta wewnątrz konkretnego domu, ulewa, która gwałtownie się zaczyna i kończy (w pogodny dzień), głośne stuknięcie w drzwi lub dach. Według jamajskich wierzeń, jeśli dwoje ludzi wypowie w tym samym czasie te same słowa, to z pewnością razem umrą. Jeżeli ktoś planuje rozbudować dom lub też wyciąć stare drzewo, musi zabić kurczaka lub kozę, aby zapobiec śmierci bliskiej osoby.

Kiedy umiera Jamajczyk, należy najpierw umyć jego ciało, a następnie ubrać. Należy podkreślić, że miejsce wylania wody, w której myto zmarłego, nie jest obojętne. Decyzję tę trzeba skonsultować z duchem, nazywanym na Jamajce "Duppy". Jednak najlepiej wylać wodę do grobu.

W pokoju, gdzie znajduje się ciało nieboszczyka, należy zasłonić wszystkie lustry, zostawić włączone światło, a także świeżą wodę. Dodatkowo, przez dziewięć nocy nie można nic przestawiać.

Według jamajskich wierzeń, dusza zmarłego wędruje do nieba, lecz duch zmarłego zostaje na ziemi - na jakiś czas lub na stałe. Trzeciego dnia po pogrzebie "Duppy", wyłania się z grobu, a następnie odwiedza swój dom, aby "dopilnować" swojej własności. Kiedy nadejdzie dziewiąta noc po pogrzebie, Duppy odchodzi. Warto podkreślić, że w tym czasie rodzina i bliscy zmarłego spotykają się w domu, by powitać, a następnie pożegnać nieboszczyka.

Aby odpędzić ducha, który nie chce opuścić swojego domostwa, należy spalić rozmaryn. Jeśli w pokoju zmarłego umieści się dziesięć ziaren kawy, żaden "Duppy" do niego nie wejdzie, ponieważ duchy potrafią liczyć tylko do dziewięciu. Zmarły nie będzie nawiedzał rodziny, jeżeli wszyscy się z nim pożegnają. Łzy żałobników nie powinny spaść na ciało zmarłego - w przeciwnym razie duch będzie ich nawiedzał.

Zanim zmarły opuści swój dom, wdowa lub wdowiec zakłada czarne ubranie z narysowanym kredą krzyżem. Tak przygotowane ubranie należy nosić przez cztery - pięć miesięcy. Ciało zmarłego powinno się wynosić przez drzwi frontowe, stopami do drzwi. Ponadto, jeżeli zmarły zostanie wyniesiony z pokoju, pomieszczenie należy pozamiatać. Z ubrania, należącego do nieboszczyka usuwane są wszystkie guziki. Należy je zaszyć bez węzłów lub spiąć. W przeciwnym razie, zmarły powróci jako duch. Koniecznie trzeba zaszyć wszystkie kieszenie, inaczej duch powróci, aby napełnić je nieszczęściem żywych.

Pogrzeb powinien odbyć się wczesnym porankiem lub między godziną 17 a 18. Nigdy w środku dnia. Co ciekawe, grabarz po pierwszym wbiciu łopaty powinien napić się rumu. Grób powinien być kopany ze wschodu na zachód. Zasypując dół, grabarze powinni stać do niego tyłem i przerzucać ziemię obok nóg. Inaczej duch podąży za nimi. Ponadto, u obu końców grobu należy posadzić kalebasowe drzewa. Duży, pełen muzyki pogrzeb uznawany jest za znak dobrego życia.

Źródło: www.mastermind.pl, www.odyssei.com,

Fot. autorstwa Areed145, udostępnione na commons.wikimedia.org 17.06.2009, na licencji CC-BY-SA-3.0 GNU LWD.