Stanisław Bareja był wybitnym polskim reżyserem, jednym z najpopularniejszych twórców filmowych, scenarzystą filmowym i aktorem. Zmarł w 1987 roku, został pochowany na Cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie.

Stanisław Bareja urodził się 5 grudnia 1929 roku w Warszawie. W 1949 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Dyplom uczelni uzyskał w 1974 roku, prezentując film "Mąż swojej żony".

W latach 1955 - 1959 asystował takim reżyserom, jak Antoni Bohdziewicz czy Jan Rybkowski. Jako samodzielny reżyser zadebiutował w 1960 roku.

Stanisław Bareja tworzył przede wszystkim komedie. W jednym z wywiadów sam przyznał, że został reżyserem, aby móc tworzyć właśnie ten gatunek filmu: "Chyba w ogóle dlatego zostałem reżyserem, by móc robić komedie" ("Kino" 1967). Co ważne, w 2008 roku, podczas Gali Złotych Kaczek, został ogłoszony najlepszym reżyserem komediowym stulecia.

Ponadto, reżyserował seriale telewizyjne.

Warto podkreślić, że wzorem Alfreda Hitchcocka, reżyser pojawiał się w swoich filmach, grając epizodyczne role. W swoich filmach, Stanisław Bareja obnażał słabości człowieka, wynikające zarówno z jego natury, jak i będące wynikiem absurdalnej rzeczywistości PRL. Co prawda, pierwsze filmy Barei ("Mąż swojej żony" i "Żona dla Australijczyka") dotyczyły problematyki sercowo-matrymonialnej. W kolejnej produkcji, jaką było "Małżeństwo z rozsądku" reżyser oprócz wątków sercowych, przedstawił także zjawiska społeczne.

Stanisław Bareja nie zawsze cieszył się uznaniem krytyków. Jego pierwsze produkcje nazywane były "komediami z antykwariatu", ukazujące matrymonialne perypetie bohaterów. Późniejsza twórczość również była negowana przez krytyków, sądzących, że Bareja przerysowuje rzeczywistość. Co więcej, Stanisław Bareja, był krytykowany także przez niektórych filmowców - reżyserów. Kazimierz Kutz stworzył nawet termin "bareizm", oznaczający niski poziom artystyczny, komercję i kicz. Co więcej, współczesne władze i środowisko filmowe atakowały Stanisława Bareję, zarzucając jego twórczości niską jakość, "antysocjalistyczną wymowę, kłamstwa, brudną propagandę i nienawiść do klasy robotniczej". Co ciekawe, z czasem określenie to zaczęło funkcjonować jako coś pozytywnego.

W latach 70. Stanisław Bareja stworzył kultowe polskie komedie, między innymi: "Poszukiwany - Poszukiwana", "Nie ma róży bez ognia" (realizacja wspólnie z Jackiem Fedorowiczem), "Brunet wieczorową porą", czy "Miś" (realizacja wspólnie ze Stanisławem Tymem).

Stanisław Bareja angażował się w działania opozycji antykomunistycznej.

Stanisław Bareja zmarł 14 czerwca 1987 roku. Został pochowany na Cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie.

Źródło: H. Olczak-Moraczewska culture 01.2005, filmpolski.pl, wikipedia.pl,

Fot. udostępnione przez CLI na wikipedia.pl 07.10.2010 na licencji Creative Commons.