Kazimierz Passowicz zmarł 28 października 1945 roku w Toruniu. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Toruniu.

Kazimierz Henryk Passowicz szkołę powszechną ukończył we Lwowie. Gimnazjum zaczął w Cieszynie a następnie uczęszczał do niego we Lwowie.

W czasie od 09.08.1920 do 15.09.1920 brał udział w obronie Lwowa jako żołnierz W.P. Gimnazjum ukończył z odznaczeniem w Dębicy w 1924 r. W 1925 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku biologii.

W 1931 został powołany do czynnej służby wojskowej, ale z powodu złego stanu zdrowia przerwał ją i następnie ukończył w 1933 jako plutonowy-podchorąży.

Dyplom magisterski uzyskał w 1934 i rozpoczął pracę doktorską u prof. Michała Siedleckiego. Stopień doktora filozofii przyrody uzyskał 29.04.1936.

13.05.1936 rozpoczął pracę na Stacji Hydrobiologicznej nad jez. Wigry jako asystent pod kierownictwem prof. dr Alfreda Lityńskiego.

Do mobilizacji w sierpniu 1939 r. intensywnie pracował naukowo i publikował wyniki badań. Badania te przerwała w dniu 24.08.1939 mobilizacja powołująca Kazimierza Passowicza do służby w 41 pułku piechoty stacjonującym w Suwałkach.

Jako podporucznik w baterii działek przeciwpancernych wyruszył z pułkiem 01.09.1939 na obronę Warszawy.

Tuż przed mobilizacją 18.08.1939 otrzymał nominację na adiunkta w Zakładzie Rybactwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie u prof. dr Franciszka Staffa (zresztą brata Leopolda poety). Pracę miał rozpocząć 01.09.1939, ale ze względów oczywistych nie mógł się do niej stawić. Zrządzeniem losu jego pułk bronił właśnie rejonu Mokotowa (Puławska-Rakowiecka), gdzie mieści się SGGW.

Po upadku Warszawy został wzięty do niewoli i okres okupacji przeżył w oflagach XIIA i XIB.  

Okres niewoli Kazimierz Passowicz wykorzystywał na dokształcanie się doskonaląc znajomość języka niemieckiego i angielskiego. W oflagach wykładał na uniwersyteckich kursach dla przyrodników,  rolników i weterynarzy, wygłaszał pogadanki z dziedziny biologii, szczególnie hydrobiologii i ekologii. Korzystając z dostarczanej mu literatury fachowej robił notatki i wyciągi do dalszej pracy po wojnie. Notatki te zabrał ze sobą do kraju, gdy z końcem wojny na własną rękę wrócił do Polski.

05.02.1945 dotarł do rodziny Toruniu.

Natychmiast rzucił się w wir pracy. Napisał do swojego ojca „Nagromadzone zapasy energii wykorzystuję teraz za tyle lat bezczynności”.

07.02.1945 melduje się w komendzie MO jako zwolniony jeniec 1117/XI

15.02.1945 otrzymuje nominację na inspektora rybactwa Pomorskiej Izby Rolniczej w Toruniu

16.02.1945 rejestruje się w RKU Toruń

20.02.1945 zostaje delegowany w teren przez Pomorski Urząd Wojewódzki w Toruniu dla zorganizowania gospodarki rybnej na terenie woj. pomorskiego

01.03.1945 Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego – prof. Borowik - powierzył Kazimierzowi Passowiczowi tymczasowe kierownictwo pracownią rybacką tut. instytutu położoną w Solcu Kujawskim

12.03.1945 Pomorska Izba Rolnicza zaangażowała go jako inspektora rybackiego i delegowała w teren celem zakładania okręgów rybackich

15.05.1945 został delegowany przez Państwowy Instytut Gosp. Wiejskiego w Bydgoszczy na teren woj. Pomorskiego i Poznańskiego celem wyboru majątku doświadczalnego dla celów i badań rybackich tut. instytutu.

W tym okresie nawiązał już kontakty z SGGW w Warszawie, która uznała za aktualną nominację na adiunkta z dn.18.08.1939 i zaleciła mu zabezpieczenie majątku zgromadzonego w Solcu Kujawskim a pochodzącego z ewakuowanych na zachód przez Niemców placówek hydrobiologicznych, m.in. ze Stacji Hydrobiologicznej na Wigrach, z Zakładu Doświadczalnego w Giżycku (prof. Brandt – konserwacja sieci) i innych.

Ze sprawozdania wysłanego 17 czerwca 1945 na ręce prof. Franciszka Staffa wynika, że we trzech (wspólnie z dr Karolem Michalskim i p. Andrzejem Wasilenko) dokonali ogromu pracy w warunkach niezwykle trudnych, gdy wielu rzeczy trzeba było bronić „przed nieproszonymi intruzami”, chować i rozmontowywać uprzednio zmontowane aparaty.

Sprawa dotarcia do Stacji Wigierskiej, gdzie pozostało sporo sprzętu, biblioteka naukowa itd. ciągle go nurtowała i skłoniła do poszukiwania rożnych dróg osiągnięcia tego. Dojazdu do Suwalszczyzny normalną drogą jeszcze nie było. Skorzystał więc z samolotu pocztowego tzw. kukuruźnika i dzięki poparciu Ministerstwa Poczt dotarł nim do Suwałk na podstawie delegacji z dnia 19.06.1945 wydanej przez Państwowy Instytut Gosp. Wiejskiego.

31.08.1945 zrezygnował z pracy organizacyjnej rybackiej inspektora rybackiego w Pomorskiej Izbie Rolniczej, aby całkowicie poświęcić się pracy naukowej.

Niestety 13.09.1945 rozpoczęła się choroba (sepsa ogólna) a organizm wycieńczony niewolą nie reagował na sulfonamidy ani na penicylinę.

28.10.1945 Kazimierz Passowicz zmarł i został pochowany w Toruniu.