Według obowiązującego w Polsce prawa, pracodawca zobowiązany jest do udzielenia pracownikowi dnia wolnego w celu możliwości wzięcia udziału w uroczystościach rodzinnych, np. pogrzebu członka rodziny.

Takie dni wolne, zgodnie z prawem są „usprawiedliwionymi nieobecnościami” w pracy. Podstawę prawną do możliwości skorzystania z takiego urlopu stanowi Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

Zgodnie z paragrafem 15 rozporządzenia pracodawca nie może odmówić pracownikowi skorzystania z dnia wolnego. Warto podkreślić, że firma zobligowana jest do udzielenia urlopu, nawet jeśli w danym roku kalendarzowym pracownik miał skorzystać z niego kilkakrotnie, np. gdy uczestniczył w kilku pogrzebach.

Aby pracodawca udzielił zwolnienia od pracy, pracownik powinien złożyć wniosek o urlop, zawierający uzasadnienie oraz odpowiednie daty. W tym przypadku, dowodem uzasadniającym skorzystanie z dni wolnych jest odpis aktu zgonu. Teoretycznie, pracownik powinien wystąpić z takim wnioskiem wcześniej. W praktyce, w przypadkach nagłych, kiedy umiera bliska osoba, należy poinformować o tym pracodawcę (choćby telefonicznie), a wniosek złożyć później.

Według rozporządzenia, pracownikowi przysługują dwa dni wolne w przypadku śmierci i pogrzebu jego małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy. Natomiast jeden dzień wolny przysługuje w przypadku śmierci i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

Co ważne, za dni urlopu okolicznościowego z powodu śmierci członka rodziny, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, któe liczone jest zgodnie z przepisami określającymi zasady obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

Źródło: www.praca.gazetaprawna.pl, www.mpips.gov.pl.

Powrót