Stanisław Osostowicz był wybitnym malarzem, rysownikiem, grafikiem. Autorem scenografii, członkiem Grupy Krakowskiej.

Stanisław Osostowicz urodził się 3 maja 1906 roku w Tarnopolu. Kiedy zakończył edukację w szkole zawodowej Malarstwa Dekoracyjnego, rozpoczął naukę na Wydziale Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego przy Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie. W latach 1927 - 1932 studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Co ważne, Osostowicz pobierał naukę pod okiem Fryderyka Pautscha, Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Stanisława Kamockiego, czy Xawerego Dunikowskiego.

Jako student krakowskiej Akademii został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Podobno, profesor Pautsch uważał go za swojego następcę.

W 1931 roku współtworzył grupę artystyczną "Żywi", której był aktywnym uczestnikiem. Grupa ta dała początek Grupie Krakowskiej (rok 1932), w której przez wiele lat obejmował stanowisko wiceprezesa. Warto dodać, że w 1932 roku, pracą dyplomową młodego malarza było dzieło "Epopea Chłopska", znane pod tytułem "walka czerwonych z białymi". Obraz powstało w okresie strajków oraz walk chłopskich, a widnieją na nim ludzie, bydło, a także wozy i czerwone - płonące domy. "Obraz ten, który pod względem formalnym był kompromisem, treściowo jednak został uznany za zbyt radykalny (idea walki wrogich obozów)". Obraz Osostowicza, a także kilka innych prac, decyzją rektora Akademii Sztuk Pięknych, zostały usunięte z wystawy podyplomowej. Odrzucone obrazy wystawiono w lokalu ZPAP w Krakowie, a podczas "wernisażu" Stanisław Osostowicz powiedział:

"wkroczyliśmy na drogę, która jest wypadkową linią koniecznego rozwoju, i w tej konieczności tkwi nasz wiara w powodzenie i zwycięstwo nad handlarzami malarskiej kokainy. Zamierzamy wyprowadzić sztukę z dotychczasowego błogostanu pracowni Szanownych Panów Bakałarzy, gdzie ona drzemie w dymach kopcących z tradycyjnych trójnogów. Sztuka przyszłości musi się zetknąć z nurtem społecznych zagadnień zasilających jej żyły wiecznie świeżą krwią".

Wydarzenia te znacząco przyczyniły się do powstania Grupy Krakowskiej.

W 1933 roku Stanisław Osostowicz przeprowadził się do Lwowa. W 1935 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Dwa lata później rozpoczął współpracę z Teatrem Cricot, gdzie zajmował się scenografią. W 1939 roku znalazł zatrudnienie w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie zajmował stanowisko rysownika.

Stanisław Osostowicz zmarł tragicznie 25 września 1939 roku, w wyniku bombardowania w czasie oblężenia Warszawy. Miał jedynie 33 lata.

Prace Stanisława Osostowicza znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Lwowskiej Galerii Obrazów. Niestety, niewiele prac ocalało - część obrazów jego autorstwa zaginęło w czasie wojny.

Źródło: www.culture.pl, www.wikipedia.pl, www.webart.omikron.com.pl,

"Żebrak" Stanisław Osostowicz, fot. udostępnione przez użytkownika Szczebrzeszynski na commons.wikimedia.org 20.07.2011.