Wisława Szymborska - wybitna poetka i eseistka. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla, krytyk literacki oraz felietonistka. Jej dzieła były przekładane na wiele języków, między innymi: angielski, francuski, hiszpański, bułgarski, albański, czy chiński.

Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 roku w Bninie (obecnie Kórnik). Początkowo, cała rodzina Szymborskich mieszkała w Toruniu. Później przeprowadzili się do Krakowa, gdzie poetka uczęszczała do szkoły powszechnej oraz gimnazjum. W okresie wojny, młoda Szymborska uczestniczyła w tajnych kompletach, a także zatrudniła się jak urzędniczka na kolei. W tym czasie, Noblistka rozpoczęła swoją przygodę z pisaniem - wtedy powstały jej pierwsze opowiadania i wiersze. Ponadto, stworzyła ilustracje do podręcznika nauki języka angielskiego "First steps in English" Jana Stanisławskiego.

Po zakończeniu wojny, Wisława Szymborska rozpoczęła studia polonistyczne, a następnie socjologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Niestety, ze względu na trudną sytuację materialną, nie mogła ukończyć studiów.

W 1945 roku Wisława Szymborska na stałe związała się z Krakowem. Często podkreślała, że jest to jej ukochane miasto. W tym samym roku zaangażowała się w działalność literacką Krakowa, należała do grupy literackiej "Inaczej".

Wisława Szymborska jako poetka debiutowała wierszem "Szukam słowa", który został opublikowany na łamach dodatku do "Dziennika Polskiego" - "Walki" w 1945 roku. Po wojnie, poetka związała się ze środowiskiem socjalistycznym, należała do PZPR, a także Związku Literatów Polskich. Jej pierwszy opublikowany tomik "Dlatego żyjemy", wydany w 1952 roku, zawierał takie utwory, jak: "Młodzieży budującej Nową Hutę", czy "Lenin". Według wielu krytyków, właściwym debiutem Noblistki jest tom "Wołanie do Yeti", wydany w 1957 roku.Krytycy podkreślali, że to właśnie w wierszach, zawartych w tomie "Wołanie do Yeti" widoczne są charakterystyczne cechy poetyki Wisławy Szymborskiej - stosowanie paradoksu jako podstawowej figury retorycznej i aforystyczność.

Warto również podkreślić, że poprzedni tomik, zatytułowany "Wiersze" nie został dopuszczony do druku, ponieważ nie spełniał wymogów socjalistycznych.

W kwietniu 1948 roku Wisława Szymborska wyszła za mąż za poetę, Adama Włodka, z którym zamieszkała w krakowskim Domu Literatów. Małżeństwo przetrwało tylko kilka lat - rozwiedli się w 1954 roku. W 1969 roku Noblistka związała się z pisarzem, Kornelem Filipowiczem.

W latach 1952 - 1966 współpracowała z "Życiem literackim", gdzie prowadziła rubrykę "Lektury nadobowiązkowe". Ponadto, współredagowała miesięcznik "Pismo". W 1957 roku Wisława Szymborska rozpoczęła współpracę z paryską "Kulturą" oraz Jerzym Giedroyciem. W latach 1981 - 1983 była redaktorem krakowskiego miesięcznika "NaGłos". 

W 1957 roku podpisała protestacyjny "list 59", w którym czołowi polscy intelektualiści wyrażali swój sprzeciw wobec zmian w konstytucji. W 1988 roku współtworzyła Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Od 1995 roku była członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Doctor honoris causa Uniwersytetu Adama Mickiewicza, a także honorowa obywatelka Krakowa. Prowadziła warsztaty poetyckie w Studium Literacko - Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Wisława Szymborska była wybitną poetką, wielbioną, kochaną i docenianą. W swoim życiu otrzymała wiele nagród i odznaczeń, będących pochwałą jej niezwykłej twórczości. W 1991 roku otrzymała Nagrodę Goethego, a cztery lata później - Nagrodę Herdera. W 1996 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla.

Wisława Szymborska zmarła 1 lutego 2012 roku w Krakowie. Została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Źródło: www.culture.pl, www.tvn24.pl, www.wikipedia.pl, www.klp.pl,

Fot. pochodzi ze strony internetowej Kancelarii Prezydenta RP, udostępnione przez Gregory of nyssa, commons.wikimedia.org 30.07.2011 na licencji GNU LWD.